Juče je održan skup u Sremskoj Mitrovici pod nazivom ,,Srećemo se na Sretenje”.
Kao vid podrške i širenja bratstva i jedinstva iz Zvornika su otišla najmanje tri autobusa, lično smo se uvjerili u to, prošetavši kroz autobusku stanicu deset minuta prije polaska autobusa. U autobusima su uglavnom bili radnici javnih preduzeća “taze” zaposlenici Gradske uprave bez stalnog rješenja o zaposlenju i omladina Snsd-a.
Skup kao skup protekao je kao i obično u Dodikovoj galami i dizanju tri prsta. U Republici Srpskoj su propale Šume Srpske, Elektroprivreda, Ugljevik Rite i skoro sva ostala preduzeća, međutim nema uopšte želje za protestima, dok se na primjer ima motiva da se mitinguje po Srbiji.
U Zvorniku vazdušna i riječna havarija, otkazi, svakodnevno novi nameti, porast kriminala, narkomanije, niko da baci petardu u znak protesta. Možda bi prvo trebali da očistimo svoje dvorište pa onda da idemo u tuđe da pričamo o čistoći?
Ne može se biti nacionalista ako ti početna tačka nije lokalpatriotizam.
Logično je da je Srbija matica svih Srba u Republici Srpskoj. Možda bih omladina SNSD-a jednom mogla da organuzije odlazak u Srbiju, a da to bude posjeta pozoriśtu, sajmu knjiga, grobu dr Zorana Stankovića… Mislimo da je to pravi put čije “bratstvo” ima budućnost.
Na kraju samog skupa desilo se ono najgore po Zvorničane, Šarović je “nahvatao” onog koji mu je trebao. Prezentacija Zvornika je dobila pogrešne dimenzije. Da se razumijemo čovjek je iskazao ljubav prema predsjedniku Aleksandru Vučiću, što je apsolutno njegovo pravo, međutim način na koji je to njegova ličnost prenjela malo je bila teška očima za gledanje.
